Pięćdziesiąt lat temu młody student południowoafrykański, który miał wygrać nagrodę Nobla, odbył krótką pielgrzymkę z Oksfordu do Cambridge, aby złożyć wyrazy szacunku modelowi chemicznemu wystawionemu w Pokoju 103 laboratorium Cavendish. To było, pomyślał później Sydney Brenner, po prostu najbardziej ekscytujący dzień w jego życiu. Francis Crick i James Watson w Cambridge w Wielkiej Brytanii. (Dzięki uprzejmości kolekcji Jamesa D. Watsona, archiwum laboratoryjnego Cold Spring Harbor) Pracując nad zdjęciami kryształów rentgenowskich zrobionymi przez inne i p...
McElheny zgłosił się do Watsona przez kilka lat jako dyrektor Centrum Banbury, ale Watson, zajęty pisaniem własnych książek, odmówił udzielenia wywiadu w tej książce. Jest to szkoda. Pośród intrygujących wglądów w codzienne życie w Cold Spring Harbor jest przejmujący fakt, że syn Watsona, Rufus, który mieszka z rodzicami w laboratorium, jest upośledzony umysłowo. W świetle gorących poglądów Watsona na inżynierię genetyczną i inne kwestie medyczne, ta kwestia wymaga dalszej analizy, ale autor unika tego. Dobrze się składa, że rocznica odkrycia podwójnej hel...
Szalona i przekonująca recenzja syndromu Hallervordena-Spatella (wydanie 2 stycznia) ma być oklaskami, ale powinien ponownie rozważyć twierdzenie, że eponim Hallervordena należy odrzucić z powodu jego etycznych transgresji w czasie wojny w Niemczech. Z pewnością jest odwrotnie.
Autor już wypowiedział się na korzyść eponimów chorobowych: nie mniej niż to, że zmuszają nas do przypomnienia sobie naszych historycznych korzeni i rozpoznania pionierów . . . w . . . rozpoznanie choroby. Zaburzenie to doskonale ilustruje ten przypadek: na długo przedtem, z...